Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

nudo corpore pugnare Cs

  • 1 praeopto

    praeopto, āre, āvi, ātum - tr. - préférer, choisir de préférence.    - aliquid alicui rei praeoptare: préférer qqch à qqch.    - aliquem alicui praeoptare: préférer qqn à qqn.    - filiam equitis Romani nuptiis generosarum praeoptare, Nep. Att. 12: préférer comme épouse la fille d'un simple chevalier à une patricienne.    - praeoptantes exsilio modicam domi fortunam, Liv. 29: préférant à l'exil un sort modeste dans leur patrie.    - nemo non illos sibi quam vos dominos praeoptet, Liv. 29: il n'y a personne qui ne préférât leur domination à la vôtre.    - multi ut diu jactato bracchio praeoptarent scutum manu emittere et nudo corpore pugnare, Caes. BG. 1, 25: si bien que beaucoup, après avoir longtemps secoué leur bras, préférèrent jeter leur bouclier et combattre à découvert.    - praeoptare perire potius quam... Just.: aimer mieux mourir que de...    - praeoptare mortem quam ut... Liv.: aimer mieux mourir que de...
    * * *
    praeopto, āre, āvi, ātum - tr. - préférer, choisir de préférence.    - aliquid alicui rei praeoptare: préférer qqch à qqch.    - aliquem alicui praeoptare: préférer qqn à qqn.    - filiam equitis Romani nuptiis generosarum praeoptare, Nep. Att. 12: préférer comme épouse la fille d'un simple chevalier à une patricienne.    - praeoptantes exsilio modicam domi fortunam, Liv. 29: préférant à l'exil un sort modeste dans leur patrie.    - nemo non illos sibi quam vos dominos praeoptet, Liv. 29: il n'y a personne qui ne préférât leur domination à la vôtre.    - multi ut diu jactato bracchio praeoptarent scutum manu emittere et nudo corpore pugnare, Caes. BG. 1, 25: si bien que beaucoup, après avoir longtemps secoué leur bras, préférèrent jeter leur bouclier et combattre à découvert.    - praeoptare perire potius quam... Just.: aimer mieux mourir que de...    - praeoptare mortem quam ut... Liv.: aimer mieux mourir que de...
    * * *
        Praeopto, praeoptas, praeoptare. Terent. Fort desirer, ou Aimer mieux une chose qu'un autre.

    Dictionarium latinogallicum > praeopto

  • 2 pugno

    pugno, āvi, ātum, 1, v. n. and very rarely a. [root pug-, to thrust, strike, whence pugil, pungo, etc.], to fight, either singly or in armies, to combat, give battle, engage, contend (very freq. and class.).
    I.
    Lit.:

    neque sinistrā impeditā satis commode pugnare poterant,

    Caes. B. G. 1, 25:

    scutum manu emittere et nudo corpore pugnare,

    id. ib. 1, 25:

    eminus lapidibus,

    Sall. J. 57, 4:

    cominus in acie,

    Cic. Balb. 9, 23:

    ex equo,

    on horseback, id. N. D. 2, 2, 6:

    de loco, Ter. Hec. alt. prol. 33: de ponte,

    Hirt. B. Afr. 33:

    pro muro toto,

    id. ib. 13:

    ex iniquiore loco,

    id. ib. 42:

    pro commodis patriae,

    Cic. Inv. 1, 1, 1 al. —With cum and abl.:

    elige, cum cive an hoste pugnare malis,

    Liv. 10, 36, 8:

    cum hoste in acie,

    Cic. Balb. 9, 22.—With in and acc.:

    ne quis extra ordinem in hostem pugnaret,

    Liv. 8, 6, 16:

    in hostem imparem ex aequo pugnabant,

    id. 10, 43, 6:

    qui contra imperium in hostem pugnaverant,

    Sall. C. 9, 4; 52, 30.—With adversum and acc.:

    saepe ante paucis strenuis advorsum multitudinem bene pugnatum,

    Sall. J. 107, 1:

    advorsum Gallos,

    id. ib. 114, 1.—With a homogeneous object: magnam pugnavimu' pugnam, Lucil. ap. Don. Ter. Eun. 5, 2, 60; cf.:

    haec pugna est pugnata,

    Plaut. Am. 1, 1, 97:

    pugna summā contentione pugnata,

    Cic. Mur. 16, 34; Nep. Hann. 5, 1: inclitam in ponte pugnam... pugnatam, Liv. 6, 42, 5:

    proelia,

    Hor. C. 4, 9, 19; Sall. J. 54, 7:

    bella,

    Hor. C. 3, 19, 4; id. Ep. 1, 16, 25.— Impers. pass.:

    pugnatur uno tempore omnibus locis,

    the battle is fought, they fight, Caes. B. G. 7, 84:

    cominus gladiis pugnatum est,

    id. ib. 1, 52:

    ut in mari quoque pugnetur velut e muris,

    Plin. 32, 1, 1, § 3.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., to contend, conflict, disagree, oppose, contradict; usu. with dat. of person, or with cum:

    pugnant Stoici cum Peripateticis,

    Cic. Fin. 2, 21, 68. —With acc. and inf.:

    pugnare non destitit, non esse rerum controversiam, sed nominum,

    Cic. Fin. 3, 12, 41:

    non magno opere pugnare,

    to contend not very strongly, id. N. D. 3, 1, 3:

    noli pugnare duobus,

    Cat. 62, 64:

    ne cupias pugnare puellae,

    Prop. 1, 12 (10), 21; cf.:

    placitone etiam pugnabis amori?

    Verg. A. 4, 38:

    pressis pugnat habenis,

    id. ib. 11, 600:

    ne pugnet vulgus habenis,

    Stat. Th. 8, 289:

    tam eras excors, ut totā in oratione tuā tecum ipse pugnares,

    you contradicted yourself, Cic. Phil. 2, 8, 18. —Of things:

    pugnat sententia secum,

    Hor. Ep. 1, 1, 97:

    pugnavit monitis furor,

    Sil. 10, 284:

    pugnatura fretis pila,

    id. 4, 298: frigida pugnabant calidis, umentia siccis, Mollia cum duris, etc., cold bodies contended with hot, moist with dry, etc., Ov. M. 1, 19: humus, Petr. poët. Sat. 123.—
    B.
    To struggle, strive, to endeavor, take pains, exert one's self for any thing (rare but class.):

    illud pugna et enitere, ne, etc.,

    Cic. Fam. 3, 10, 3:

    id ne impetremus, pugnabis,

    id. Lig. 5, 13; cf.:

    hoc solum hoc tempore pugnatur, ut, etc.,

    id. Rosc. Am. 3, 8:

    pugnas, ne reddar, Achille,

    Ov. H. 3, 25 Ruhnk.:

    pugnaremque collegae, ut, etc.,

    Liv. 3, 64.— Poet., with inf.:

    pugnat molles evincere somnos,

    Ov. M. 1, 685; 7, 772; id. H. 13, 77:

    incerto pedum pugnat non stare tumultu,

    Luc. 4, 753; Claud. Rapt. Pros. 2, 196; cf.

    , of things,

    Lucr. 2, 205.—P. a. as subst.: pugnan-tĭa, ium, n., contradictions, inconsistencies:

    pugnantia te loqui non vides?

    Cic. Tusc. 1, 7, 13; cf. Hor. S. 1, 2, 73; 1, 1, 102.

    Lewis & Short latin dictionary > pugno

  • 3 nudus

    nūdus, a, um
    1)
    а) (тж. n. membra V — acc. graec.) голый, нагой
    б) непокрытый ( caput Sl); обнажённый ( ensis V); босой
    в) неосёдланный ( equus Sil); легко одетый, полуодетый ( inermis nudusque L); очищенный от сучьев ( stipes QC); лишённый листьев, облетевший, голый ( nemus Sen); лишённый растительности ( colles L)
    4) незанятый, пустой (domus, subsellia C)
    5) беззащитный ( eques C); незащищённый, неприкрытый ( nudo corpore pugnare Cs); беспомощный ( senecta O)
    6)
    а) лишённый (aliquā re, ab aliquā re или alicujus rei C etc.)
    б) лишённый украшений ( capilli O); простой, написанный простым языком ( commentarii Caesaris C); неприкрашенный, сущий ( veritas H)
    7) бедный, неимущий ( homo Pl)
    9) чистый, подлинный, истинный (simplicitas O; virtus Pt); сплошной, один лишь ( ira O)

    Латинско-русский словарь > nudus

  • 4 nūdus

        nūdus adj.,    naked, bare, unclothed, stripped, uncovered, exposed: Capillus passus, nudus pes, T.: nudum (Roscium) eicit domo: nuda pedem, O.: membra, V.: capite nudo, bareheaded, S.: nudo corpore pugnare, without a shield, Cs.: sere nudus, without the toga, V.: nudum corpus ad hostīs vortere, his defenceless back, S.: Gratia Nudis iuncta sororibus, in light attire, H.: silice in nudā, bare, V.: Sedit humo nudā, O.—Striped, spoiled, vacant, void, deprived, destitute, without: partem subselliorum nudam atque inanem relinquere: urbs praesidio: agris nummis, H.: Messana ab his rebus: loca nuda gignentium, S.: Arboris Othrys, O.— Without property, poor, needy, destitute, forlorn: senecta, O.: quis tam nudus, ut, etc., Iu.: plane nudus ac desertus: nil cupientium Nudus castra peto, H.—Bare, mere, pure, simple, sole, alone, only: nuda ista si ponas: operum nudum certamen, simply a rivalry in achievements, O.—Simple, unadorned: Commentarii (Caesaris): dicendi facultas: nudis incompta capillis, O.: veritas, H.
    * * *
    nuda, nudum ADJ
    nude; bare, stripped

    Latin-English dictionary > nūdus

  • 5 praeopto

    prae-opto, āvī, ātum, āre, I) lieber wollen, nemo non illos sibi, quam vos, dominos praeoptet, Liv. 29, 17, 7: sterilem platanum quam maritam ulmum praeoptaverim? Quint. 8, 3, 8: mit folg. Infin., caput periculo ponere, Plaut.: nudo corpore pugnare, Caes.: immerito quam iure violari, Curt.: perire, Tac.: perire praeoptare quam non perdere eos, Iustin.: m. folg. Acc. u. Infin., puerum praeopto perire potius quam etc., Ter. Hec. 532: m. folg. ut (uti) u. Konj., praeoptavisti, amorem tuom (dein Liebesleben) uti virtuti praeponeres, Plaut. trin. 648. – II) alqd alci rei, vorziehen, equitis filiam nuptiis generosarum, Nep.: suas leges Romanae civitati, Liv.: otium urbanum militiae laboribus, Liv. – / praeoptarit dreisilbig, Catull. 64, 120.

    lateinisch-deutsches > praeopto

  • 6 Schild

    Schild, I) als Schutzwaffe: scutum (langer, viereckiger; bildl. = Schutz, Schirm, von Pers., z.B. Schild des Reichs, imperii scutum, Flor. 2, 6, 27). – clipeus (kleinerer, länglichrunder Schild). – parma (ein runder Schild). – pelta (ein kleinerer, halbmondförmiger Schild). – cetra (ein kleiner, der pelta ähnlicher Schild von Riemen). – der zu Numas Zeiten vom Himmel gefallene u. im Tempel des Mars aufbewahrte Sch., ancīle. – kleiner Sch. (Schildchen), scutulum; parmula. – mit einem Sch. bewaffnet, scutatus; clipeatus; parmatus; peltatus; cetratus: nicht vom Sch. gedeckt. apertus: ohne Sch. kämpfen, nudo corpore pugnare. – II) übtr.: a) Decke der Schildkröte: cortex; testa. – b) Wappenschild: insigne. – Sprichw., etwas (Böses) im Sch. führen, s. »etwas (Böses) im Sinne haben« unter »Sinn no IV«. – c) Aushängeschild: titulus.

    deutsch-lateinisches > Schild

  • 7 praeopto

    prae-opto, āvī, ātum, āre, I) lieber wollen, nemo non illos sibi, quam vos, dominos praeoptet, Liv. 29, 17, 7: sterilem platanum quam maritam ulmum praeoptaverim? Quint. 8, 3, 8: mit folg. Infin., caput periculo ponere, Plaut.: nudo corpore pugnare, Caes.: immerito quam iure violari, Curt.: perire, Tac.: perire praeoptare quam non perdere eos, Iustin.: m. folg. Acc. u. Infin., puerum praeopto perire potius quam etc., Ter. Hec. 532: m. folg. ut (uti) u. Konj., praeoptavisti, amorem tuom (dein Liebesleben) uti virtuti praeponeres, Plaut. trin. 648. – II) alqd alci rei, vorziehen, equitis filiam nuptiis generosarum, Nep.: suas leges Romanae civitati, Liv.: otium urbanum militiae laboribus, Liv. – praeoptarit dreisilbig, Catull. 64, 120.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > praeopto

  • 8 bracchium

    bracchĭum (less correctly brāchĭ-um; gen. bracchi, Lucr. 6, 434), ii, n. [perh. kindr. with Gr. brachiôn; but cf. Sanscr. bāhu; like frango, Sanscr. bhang, Bopp, Gloss. p. 239 a], the arm; particularly,
    I.
    Lit., the forearm, from the hand to the elbow (while lacertus is the upper arm, from the elbow to the shoulder), Lucr. 4, 830; 6, 397:

    bracchia et lacerti,

    Ov. M. 1, 501; 1, 550 sq.:

    subjecta lacertis bracchia,

    id. ib. 14, 305; Curt. 8, 9, 21; 9, 1, 29:

    (feminae) nudae bracchia et lacertos,

    Tac. G. 17 (opp. umerus); Cels. 8, 1, § 79 sqq.; 8, 10, § 55 sqq.—Far oftener,
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., the arm, the whole arm, from the shoulder to the fingers, Pac. ap. Non. p. 87, 26, and Varr. L. L. 5, 7, p. 4 Müll.; id. ap. Gell. 16, 16, 4:

    quod eum bracchium fregisse diceret,

    Cic. de Or. 2, 62, 253; cf. Cels. 1, 10, 3:

    multi ut diu jactato bracchio praeoptarent scutum manu emittere et nudo corpore pugnare,

    Caes. B. G. 1, 25:

    bracchium (sc. dextrum) cohibere togā,

    Cic. Cael. 5, 11 (cf. Sen. Contr. 5, 6:

    bracchium extra togam exserere): eodem ictu bracchia ferro exsolvunt (i.e. venas incidunt, as, soon after, crurum et poplitum venas abrumpit),

    Tac. A. 15, 63; 1, 41.—Of embraces:

    collo dare bracchia circum,

    to throw the arms round the neck, Verg. A. 6, 700; cf.:

    circumdare collo,

    Ov. M. 9, 459:

    implicare collo,

    id. ib. 1, 762:

    inicere collo,

    id. ib. 3, 389:

    cervici dare,

    Hor. C. 3, 9, 2:

    lentis adhaerens bracchiis,

    id. Epod. 15, 6: Hephaestionis bracchium hastā ictum est, Curt. 4, 16, 31:

    ut in jaculando bracchia reducimus,

    Quint. 10, 3, 6:

    sinisteriore bracchio,

    Suet. Dom. 17:

    bracchia ad superas extulit auras,

    Verg. A. 5, 427:

    alternaque jactat Bracchia protendens (Dares),

    id. ib. 5, 377:

    juventus horrida bracchiis,

    Hor. C. 3, 4, 50.—Of a rower:

    si bracchia forte remisit,

    Verg. G. 1, 202:

    matri bracchia tendere,

    Ov. M. 3, 723:

    patrio tendens bracchia caelo,

    id. ib. 9, 210:

    tendens ad caelum bracchia,

    id. ib. 9, 293:

    precando Bracchia sustulerat,

    id. ib. 6, 262.—Prov.:

    dirigere bracchia contra Torrentem,

    to swim against the current, Juv. 4, 89.—
    2.
    Of the movement of the arms in speaking:

    bracchii projectione in contentionibus, contractione in remissis,

    Cic. Or. 18, 59; so Quint. 11, 3, 84:

    extento bracchio paululum de gestu addidit,

    Cic. de Or. 2, 59, 242:

    demissa bracchia,

    Quint. 2, 13, 9:

    a latere modice remota,

    id. 11, 3, 159:

    ut bracchio exserto introspiciatur latus,

    id. 11, 3, 118:

    aliqui transversum bracchium proferunt et cubito pronunciant,

    id. 11, 3, 93:

    bracchium in latus jactant,

    id. 4, 2, 39:

    si contendemus per continuationem, bracchio celeri, mobili vultu utemur,

    Auct. Her. 3, 15, 27.—
    3.
    Of the motion of the arms in dancing:

    bracchia in numerum jactare,

    Lucr. 4, 769;

    imitated by Ov.: numerosa bracchia jactat (ducit, Jahn),

    Ov. Am. 2,4,29, and id. R. Am. 754; Lucr. 4, 790; imitated in Ov. A. A. 1, 595; Prop. 2 (3), 22, 6; imitated in Stat. S. 3, 5, 66; cf.

    of the labors of the Cyclopes: illi inter sese magnā vi bracchia tollunt In numerum,

    Verg. G. 4, 174.—
    4.
    Trop.: levi or molli bracchio agere aliquid, to do any thing superficially, negligently, remissly (prob. peculiar to the lang. of conversation), Cic. Att. 4, 16, 6; so,

    molli bracchio aliquem objurgare,

    id. ib. 2, 1, 6.—Prov.:

    praebuerim sceleri bracchia nostra tuo,

    lend a hand, Ov. H. 7, 126.—
    B.
    The limbs of animals analogous to the arms of men; of the claws of crawfish, etc., Ov. M. 4, 625; 10, 127; 15, 369; Plin. 9, 31, 51, § 97: hence also of the sign Cancer, Ov. M. 2, 83; also of Scorpio, Verg. G. 1, 34; Ov. M. 2, 82; 2, 195.—Of the claws of the nautilus, Plin. 9, 29, 47, § 88, and other sea-fish, id. 11, 48, 108, § 258.—Of the lion:

    in feminum et bracchiorum ossibus,

    Plin. 11, 37, 86, § 214.—
    2.
    Comicé for armus or femur (as inversely armus = bracchium): Ar. Edepol vel elephanto in Indiā Quo pacto pugno perfregisti bracchium. Py. Quid? bracchium? Ar. Illud dicere volui femur, the shoulder, the shoulder-blade of the elephant, Plaut. Mil. 1, 1, 26 sq. Brix ad loc.—
    C.
    Objects resembling arms.
    1.
    The branches of trees (cf. Ov. M. 1, 550: in ramos bracchia crescunt;

    v. also manus and coma): vitem sub bracchia ungito,

    Cato, R. R. 95 fin.;

    of the vine,

    Verg. G. 2, 368; Col. 4, 24, 2; 7, 8 sq.; 5, 5, 9 sq.; Pall. Febr. 9, 6;

    id. Mai, 2, 1: quatiens bracchia Quercus,

    Cat. 64, 105:

    differt quod in bracchia ramorum spargitur,

    Plin. 13, 9, 18, § 62:

    (aesculus) Tum fortes late ramos et bracchia tendens, etc.,

    Verg. G. 2, 296; Ov. M. 14, 630; Val. Fl. 8, 114.—
    2.
    An arm of the sea:

    nec bracchia longo Margine terrarum porrexerat Amphitrite,

    Ov. M. 1, 13; Curt. 6, 4, 16.—
    3.
    The collateral branches or ridges of a mountain:

    Taurus ubi bracchia emittit,

    Plin. 5, 27, 27, § 98.—
    4.
    Poet., = antenna, the sail-yards:

    jubet intendi bracchia velis,

    Verg. A. 5, 829; cf. Stat. S. 5, 1, 244.—
    5.
    In milit. lang., a ( natural or artificial) outwork or line for connecting two points in fortifications, etc.; Gr. skelê:

    aliā parte consul muro Ardeae bracchium injunxerat,

    a line of communication, Liv. 4, 9, 14; 38, 5, 8; 22, 52, 1 Drak.; 44, 35, 13; Hirt. B. Alex. 30; id. B. Afr. 38; 49; 51; 56; id. B. Hisp. 5; 6; 13; Curt. 6, 4, 16; Luc. 3, 387; 4, 266.—So of the side-works, moles, dikes, in the fortification of a harbor, Liv. 31, 26, 8; cf. Just. 5, 8, 5 Gron.; Plin. Ep. 6, 31, 15; Suet. Claud. 20.—
    6.
    The arm of a catapult or ballista, Vitr. 1, 1; 10, 15 sq.

    Lewis & Short latin dictionary > bracchium

  • 9 brachium

    bracchĭum (less correctly brāchĭ-um; gen. bracchi, Lucr. 6, 434), ii, n. [perh. kindr. with Gr. brachiôn; but cf. Sanscr. bāhu; like frango, Sanscr. bhang, Bopp, Gloss. p. 239 a], the arm; particularly,
    I.
    Lit., the forearm, from the hand to the elbow (while lacertus is the upper arm, from the elbow to the shoulder), Lucr. 4, 830; 6, 397:

    bracchia et lacerti,

    Ov. M. 1, 501; 1, 550 sq.:

    subjecta lacertis bracchia,

    id. ib. 14, 305; Curt. 8, 9, 21; 9, 1, 29:

    (feminae) nudae bracchia et lacertos,

    Tac. G. 17 (opp. umerus); Cels. 8, 1, § 79 sqq.; 8, 10, § 55 sqq.—Far oftener,
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., the arm, the whole arm, from the shoulder to the fingers, Pac. ap. Non. p. 87, 26, and Varr. L. L. 5, 7, p. 4 Müll.; id. ap. Gell. 16, 16, 4:

    quod eum bracchium fregisse diceret,

    Cic. de Or. 2, 62, 253; cf. Cels. 1, 10, 3:

    multi ut diu jactato bracchio praeoptarent scutum manu emittere et nudo corpore pugnare,

    Caes. B. G. 1, 25:

    bracchium (sc. dextrum) cohibere togā,

    Cic. Cael. 5, 11 (cf. Sen. Contr. 5, 6:

    bracchium extra togam exserere): eodem ictu bracchia ferro exsolvunt (i.e. venas incidunt, as, soon after, crurum et poplitum venas abrumpit),

    Tac. A. 15, 63; 1, 41.—Of embraces:

    collo dare bracchia circum,

    to throw the arms round the neck, Verg. A. 6, 700; cf.:

    circumdare collo,

    Ov. M. 9, 459:

    implicare collo,

    id. ib. 1, 762:

    inicere collo,

    id. ib. 3, 389:

    cervici dare,

    Hor. C. 3, 9, 2:

    lentis adhaerens bracchiis,

    id. Epod. 15, 6: Hephaestionis bracchium hastā ictum est, Curt. 4, 16, 31:

    ut in jaculando bracchia reducimus,

    Quint. 10, 3, 6:

    sinisteriore bracchio,

    Suet. Dom. 17:

    bracchia ad superas extulit auras,

    Verg. A. 5, 427:

    alternaque jactat Bracchia protendens (Dares),

    id. ib. 5, 377:

    juventus horrida bracchiis,

    Hor. C. 3, 4, 50.—Of a rower:

    si bracchia forte remisit,

    Verg. G. 1, 202:

    matri bracchia tendere,

    Ov. M. 3, 723:

    patrio tendens bracchia caelo,

    id. ib. 9, 210:

    tendens ad caelum bracchia,

    id. ib. 9, 293:

    precando Bracchia sustulerat,

    id. ib. 6, 262.—Prov.:

    dirigere bracchia contra Torrentem,

    to swim against the current, Juv. 4, 89.—
    2.
    Of the movement of the arms in speaking:

    bracchii projectione in contentionibus, contractione in remissis,

    Cic. Or. 18, 59; so Quint. 11, 3, 84:

    extento bracchio paululum de gestu addidit,

    Cic. de Or. 2, 59, 242:

    demissa bracchia,

    Quint. 2, 13, 9:

    a latere modice remota,

    id. 11, 3, 159:

    ut bracchio exserto introspiciatur latus,

    id. 11, 3, 118:

    aliqui transversum bracchium proferunt et cubito pronunciant,

    id. 11, 3, 93:

    bracchium in latus jactant,

    id. 4, 2, 39:

    si contendemus per continuationem, bracchio celeri, mobili vultu utemur,

    Auct. Her. 3, 15, 27.—
    3.
    Of the motion of the arms in dancing:

    bracchia in numerum jactare,

    Lucr. 4, 769;

    imitated by Ov.: numerosa bracchia jactat (ducit, Jahn),

    Ov. Am. 2,4,29, and id. R. Am. 754; Lucr. 4, 790; imitated in Ov. A. A. 1, 595; Prop. 2 (3), 22, 6; imitated in Stat. S. 3, 5, 66; cf.

    of the labors of the Cyclopes: illi inter sese magnā vi bracchia tollunt In numerum,

    Verg. G. 4, 174.—
    4.
    Trop.: levi or molli bracchio agere aliquid, to do any thing superficially, negligently, remissly (prob. peculiar to the lang. of conversation), Cic. Att. 4, 16, 6; so,

    molli bracchio aliquem objurgare,

    id. ib. 2, 1, 6.—Prov.:

    praebuerim sceleri bracchia nostra tuo,

    lend a hand, Ov. H. 7, 126.—
    B.
    The limbs of animals analogous to the arms of men; of the claws of crawfish, etc., Ov. M. 4, 625; 10, 127; 15, 369; Plin. 9, 31, 51, § 97: hence also of the sign Cancer, Ov. M. 2, 83; also of Scorpio, Verg. G. 1, 34; Ov. M. 2, 82; 2, 195.—Of the claws of the nautilus, Plin. 9, 29, 47, § 88, and other sea-fish, id. 11, 48, 108, § 258.—Of the lion:

    in feminum et bracchiorum ossibus,

    Plin. 11, 37, 86, § 214.—
    2.
    Comicé for armus or femur (as inversely armus = bracchium): Ar. Edepol vel elephanto in Indiā Quo pacto pugno perfregisti bracchium. Py. Quid? bracchium? Ar. Illud dicere volui femur, the shoulder, the shoulder-blade of the elephant, Plaut. Mil. 1, 1, 26 sq. Brix ad loc.—
    C.
    Objects resembling arms.
    1.
    The branches of trees (cf. Ov. M. 1, 550: in ramos bracchia crescunt;

    v. also manus and coma): vitem sub bracchia ungito,

    Cato, R. R. 95 fin.;

    of the vine,

    Verg. G. 2, 368; Col. 4, 24, 2; 7, 8 sq.; 5, 5, 9 sq.; Pall. Febr. 9, 6;

    id. Mai, 2, 1: quatiens bracchia Quercus,

    Cat. 64, 105:

    differt quod in bracchia ramorum spargitur,

    Plin. 13, 9, 18, § 62:

    (aesculus) Tum fortes late ramos et bracchia tendens, etc.,

    Verg. G. 2, 296; Ov. M. 14, 630; Val. Fl. 8, 114.—
    2.
    An arm of the sea:

    nec bracchia longo Margine terrarum porrexerat Amphitrite,

    Ov. M. 1, 13; Curt. 6, 4, 16.—
    3.
    The collateral branches or ridges of a mountain:

    Taurus ubi bracchia emittit,

    Plin. 5, 27, 27, § 98.—
    4.
    Poet., = antenna, the sail-yards:

    jubet intendi bracchia velis,

    Verg. A. 5, 829; cf. Stat. S. 5, 1, 244.—
    5.
    In milit. lang., a ( natural or artificial) outwork or line for connecting two points in fortifications, etc.; Gr. skelê:

    aliā parte consul muro Ardeae bracchium injunxerat,

    a line of communication, Liv. 4, 9, 14; 38, 5, 8; 22, 52, 1 Drak.; 44, 35, 13; Hirt. B. Alex. 30; id. B. Afr. 38; 49; 51; 56; id. B. Hisp. 5; 6; 13; Curt. 6, 4, 16; Luc. 3, 387; 4, 266.—So of the side-works, moles, dikes, in the fortification of a harbor, Liv. 31, 26, 8; cf. Just. 5, 8, 5 Gron.; Plin. Ep. 6, 31, 15; Suet. Claud. 20.—
    6.
    The arm of a catapult or ballista, Vitr. 1, 1; 10, 15 sq.

    Lewis & Short latin dictionary > brachium

  • 10 praeopto

    prae-opto, āvi, ātum, 1, v. a., to choose or wish rather, to desire more, to prefer (class.; not in Cic.); constr. aliquid alicui, with an object-clause, or with ut:

    praeoptantes exsilio modicam domi fortunam,

    Liv. 29, 30, 12; 44, 22, 14; so,

    suas leges Romanae civitati,

    id. 9, 45, 7:

    Punicam societatem Romanae,

    id. 23, 43, 11:

    filiam equitis Romani nuptiis generosarum,

    Nep. Att. 12, 1.—With acc. and quam:

    nemo non illos sibi quam vos dominos praeoptet,

    Liv. 29, 17, 7:

    sterilem platanum quam maritam ulmum praeoptaverim,

    Quint. 8, 3, 8.—With object-clause:

    meum potius caput periculo Praeoptavisse quam is periret ponere,

    Plaut. Capt. 3, 5, 30:

    multi praeoptarent scutum manu emittere et nudo corpore pugnare,

    Caes. B. G. 1, 25; so,

    perire,

    Tac. H. 4, 58; Just. 8, 4, 5; 11, 14, 1; Val. Max. 4, 1, ext. 5; Sulp. Sev. Chron. 1, 32, 3; cf.:

    ut puerum praeoptares perire, Potius quam,

    Ter. Hec. 4, 1, 17. —With ut:

    praeoptavisti, amorem tuom uti virtuti praeponeres,

    Plaut. Trin. 3, 2, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > praeopto

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»